این مطلب در اصل درآمدی است بر جشنوارهی شیرهای کن خلاقیت که البته در ایران به آن میگوییم کنِ تبلیغات. اما در سال ۱۹۵۴ که این جشنواره به وجود آمد، اصلا در کن قرار نداشت و اسمش هم شیرهای کن نبود! حتا جایزهی مشهور شیری که افتخار بسیاری از شرکتهای مشهور تبلیغاتی و برندها است، اصلا ربطی به شهر کن فرانسه ندارد. در اصل این شیر پیازا سن مارکوس شهر ونیز است. جایی که اولین دوره جشنواره در آنجا برگزار شد.
حسی که باعث برگزاری این جشنواره شد، قاعدتا حسادت بود. جشنواره فیلم کن از اواخر دهه ۴۰ برگزار میشد و اعضای مجمع جهانی تبلیغاتی بصری (SAWA)، گروهی از افراد ذینفع تبلیغات در سالنهای سینما پیش خودشان فکر کردند که باید برنامهی خودشان را داشته باشند.
خب، آنها اولین دورهی جشنوارهی فیلمهای تبلیغاتی را در ۱۹۵۴ در ونیز ایتالیا برگزار کردند. ۱۸۷ اثر از ۱۴ کشور وارد مسابقه شدند و خمیردندان Chlorodent از ایتالیا برندهی جایزه بزرگ شد. امروز و در آستانهی برگزاری شیرهای کن ۲۰۱۸، بیش از ۴۰ هزار کار از بیش از ۹۰ کشور دنیا برای حضور در این جشنواره کار ارسال کردهاند.
سپس جشنواره در سال ۱۹۵۵ به مونتهکالرو رفت و به بعد در سال ۵۶ به کن فرانسه مهاجرت کرد. تا ۱۹۸۴ بین ونیز و کن رفت و آمد داشت و بالاخره در سال ۱۹۸۴ کن خانهی ابدی جشنواره شد.
به تدریج فیلمهایی که داوری میشدند به دو بخش تقسیم شدند: سینمایی و تلویزیونی. سپس بخشهای تکنیکال اضافه شدند. برای مثال تبلیغات با زمانهای متفاوت، انیمیشن و زنده. در ۱۹۶۷ آگهیهای تلویزیونی و سینمایی به بخشهای محصول و خدمات تقسیم شدند. اتفاقی که در طول نیمهی دوم قرن بیستم بارها متمایزتر شد. در سال ۱۹۸۳ دو یخش تلویزیون و سینما دوباره با هم ترکیب شدند.
تا اوایل دهه ۹۰ سمیناری در کار نبود. با وقوع جنگ خلیج فارس و بحران تبلیغات بخشهای غیر فیلم هم به جشنواره اضافه شدند. در ۱۹۹۲ جایزهی شیر مطبوعاتی و محیطی به جشنواره اضافه شد و جشنواره بینالمللی فیلمهای تبلیغاتی نام خود را به جشنواره بینالمللی تبلیغات تغییر داد. در اصل تغییر هویت جشنواره هم در همین سالها آغاز شد.
شیرهای مجازی در ۱۹۹۸ و یک سال بعد شیرهای رسانه به جشنواره اضافه شدند. شیرهای رادیو و بعد شیرهای تیتانیوم برای معرفی کمپینهای موفق در کانالهای رسانهای در سال ۲۰۰۵ به وجود آمدند.
بخش جوایز promo در سال ۲۰۰۶ به جشنواره اضافه شد. یعنی دقیقا همان سالی که بخش مطبوعات از محیطی جدا شد. در سال ۲۰۰۸ شیرهای دیزاین پدید آمدند و بخش فیلمهای تبلیغاتی فیلمهای موبایلی و اینترنتی را هم پدیرفت.
در سال ۲۰۰۹ شیرهای روابط عمومی اضافه شدند و بخشهای محیطی، مستقیم، رسانه و پروموشن به شکلی مستقلتر رشد یافتند. در سال ۲۰۱۲ دو بخش جدید به جشنواره اضافه شد: محتوای برندِد شده و شیرهای entertainment یا سرگرمی.
در سال ۲۰۱۱ و با توجه به تغییرات صنعت، تبلیغات از نام جشنواره حذف شده و “خلاقیت” جایگزین آن شد.
چیزی که نمیتوان از کن گرفت، ویژگی جشن بودن آن است. در طول برگزاری جشنواره دایما مهمانیهای مختلفی برپا است. تا جایی که در سال ۲۰۱۷ IAA ایران که خود را برای اولین حضور در این جشنواره آماده میکرد، خبر از ایجاد فضایی متمایز از جشنواره به نام “حانهی ایران” داد تا از شر حواشی این جشنواره در امان باشد. اتفاقی که گویا به واسطهی مشکلات اقتصادی یا نابلدی بسیاری از آژانسهای ایرانی صورت نپذیرفت و گویا تنها بولتنی چاپی از سوی IAA ایران در این جشنواره توزیع شد. در سال ۲۰۱۷ صرفا آژانسهای بادکوبه و مجموعهی dnaunion بدون هیچ نامزدیای در این جشنواره حضور داشتند.
در مطلبی جداگانه به حضور کمرنگ ایران در تاریخ جشنوارهی شیرهای کن خواهیم پرداخت.
ترجمه و گردآوری: گروه تحریریهی ایرانادز
1399 © کلیه حقوق برای ایران ادز محفوظ است.