همین حالا، برخی از کشورها در سراسر جهان دارند به آرامی از قرنطینه بیرون میآیند. با وجود اینکه کرونا – کووید ۱۹ هنوز هم یک تهدید به حساب میآید، دولتها از افرادی که میتوانند همچنان در خانه کار کنند میخواهند که به همین شیوه ادامه دهند. حالا باید دید این درخواست برای ادامۀ خانهمانی برای آژانسهای خلاق هم کاربرد دارد یا نه؟
خب جوابش هم بله است هم خیر. از نظر فنی، بیشتر آژانسها میتوانند به کار از خانه و برگزاری جلسات ویدیویی ادامه دهند. اما وقتی میرویم سراغ بخش «خلاق»، ماجرا کمی پیچیدهتر میشود.
برین هولمن، یکی از همکاران آژانس خلاق «We Are Royale»، با دفتر کارهایی در لسآنجلس و سیاتل، میگوید: من دلتنگ رفاقتها و فرهنگ جاری در شرکت شدهام. تمام گپهای دوستانه در بالکن، بازیها و ناهارهای دسته جمعی و جشن تولدها در دفتر، هر کدام فرصتی بود برای همکاری و گفتگو دربارۀ کارهایی که درگیر انجامشان بودیم.
اولی ییتس، مدیرعامل شرکت «Clicky»، سرویس دیجیتالی که دفاتری در چستر، ناتیگهام و لندن دارد در مورد دورکاری میگوید: با اینکه کار و ارتباط از راه دور به خوبی پیش میرود اما هنوز نیاز به کار بیشتری دارد. من عاشق همکاری تیمیام، آن هم وقتی که همه در فضایی مشترک باشیم. در فضای مشترک سرعت انتقال و به اشتراکگذاریمان بالا میرود و این باعث میشود که فرهنگ سازمانیمان را بهتر کنترل کنیم.
این داستان را مدام از صنایع خلاق میشنویم و البته داستانی است که برای شرکتهای کوچک هم به اندازۀ شرکتهای بزرگ صادق است.
ابیگل بالدوین، مدیر خلاقیت استودیوی طراحی گرافیک و تصویرسازی «Buttercrumble» میگوید: با اینکه ما فقط دو نفر هستیم اما باز دلم برای فضای دفتر کار تنگ شده، وقتی در فضایی مشترک با هم همکاری میکنیم حس همدلی بیشتری بینمان جریان دارد. اگر سوالی داشته باشم میتوانم در جا بپرسم. دفتر کار محیطی انگیزهبخش است، اما فضای خانه چالشهای خودش را دارد.
آیا این یعنی هر آژانس خلاقی مشتاق است که هر چه زودتر به محیط کار و استودیو برگردد؟ نه دقیقاً اینطور نیست. ما از انواع مختلفی از شرکتها در بریتانیا و ایالات متحده نظرسنجی کردیم و به طیف درهمی از اشتیاق برای برگشتن به محیط کار تا ترجیح برای در خانه ماندن رسیدیم.
در بریتانیا، بسیاری از کاروکسبها اجازه داشتند از شنبه چهارم ژوئیه به محل کار خودشان برگردند. بعضی از آژانسها هم این را چراغ سبزی برای برگشتن به استودیوها در نظر گرفتند، البته نه خیلی بیپروا.
برای نمونه، استودیوی طراحی «Buttercrumble»، گفت که هفتم ژوئیه را برای شروع کار در نظر گرفته اما باز هم دربارۀ بازگشایی دوباره فکر میکنند و این تصمیم نهاییشان نیست. ولی مثلاً سرویس «Clicky»، قرار گذاشت که تعداد محدودی از کارمندانش را دوباره به کار برگرداند. ییتس، مدیر عامل این سرویس میگوید: «ما سعی میکنیم برای اطمینان بیشتر، چند هفتهای با فاصله از آنچه که دولت در نظر میگیرد کارمان را شروع کنیم».
ولی برخی از آژانسهای و استودیوها در بریتانیا با ترس و پروای بیشتری رفتار کردهاند، مثل آژانس برندینگ «Evolve». کارلا پیا، مدیر ارشد اکانت این شرکت میگوید: «محل کار ما در فضای کار اشتراکی Soho Works است، جایی که کلی از آژانسها و استودیوهای خلاق در بخشهای مختلف حاضر هستند و با اینکه حالا دوباره باز شدهاند اما ما هنوز در مورد بازگشایی مردد هستیم».
چرا؟ کارلا میگوید: چون با به کارگیری تمام سیاستهای حفظ ایمنی، باز هم جو مثل قبل نمیشود و همۀ افراد راضی نمیشوند که به محل کار برگردند. با اجرای فاصلهگذاری فیزیکی در دفتر و ناتوانی در برگزاری نشستها، مزایایی که این فضا برایمان ایجاد میکرد تا اندازهای از بین رفته است. بنابراین تصمیم گرفتیم که کمتر از دو بار در هفته در دفتر حضور داشته باشیم. خوشبختانه، تیم کوچکی هستیم و میتوانیم در فضای باز با هم قرار بگذاریم و عجلهای برای بازگشتن به محل کار فیزیکی خود نداریم.
آژانس طراحی «Stormbrands» ، رویکردی تدریجی را در پیش گرفته است. مدیر اجرایی این شرکت، سیمون هارتلی، میگوید: من پیشبینی میکنم که بازگشتمان به کار مرحله به مرحله اتفاق بیفتد. ما دو دفتر در منچستر و لیدز داریم و باید برای هر کدام، موارد مختلفی را در نظر بگیریم؛ مثل رفتوآمد کارکنان، اندازۀ هر دفتر و تعداد افرادی که با توجه به طرح فاصلهگذاری میتوانیم در دفتر جا بدهیم. بنابراین، بیشک برنامۀ بازگشاییمان ترکیبی از دورکاری و کار در استودیو و بازگشت مرحلهای به محل کار خواهد بود.
آن سوی اقیانوس اطلس هم داستان مشابهی در جریان است. مثلاً آژانس خلاق «We Are Royale»، هیچ شتابی برای بازگشایی ندارد. هولمن میگوید: «با وجود دورکاری تمام نیروهایمان، باز هم ثابت کردیم که میتوانیم کارمان را با همان میزان از خلاقیتی که مشتریانمان و البته خودمان انتظار داریم ارائه بدهیم. بنابراین، الان برای بازگشایی تصمیم گرفتیم که فقط آن افرادی را در محل کار داشته باشیم که نزدیکی فیزیکیشان به سرور و رندر فارم روی کاراییشان تأثیر میگذارد. مثلاً CG آرتیستها و کامپوزیتورها که با رفت و آمدهای بیشماری (چه فیزیکی چه در بستر اینترنت) سر و کار دارند که آپلود و دانلود کردن از راه دور تا حدی برایشان سخت میشود. دسترسی به استودیو برای این افراد سرعت کارشان را افزایش میدهد.
اما به هر حالا تصویر درهمی در مورد بازگشت به کار وجود دارد، چون ایالات مختلف از نظر قرنطینه در وضعیت متفاوتی هستند. برای نمونه، در اوکلاهاما سیتی، جایی که آژانس نوآوری برند «Wolves Not Sheep» قرار دارد، از ماه آوریل قرنطینه کمتر شده است. کریس ویلیامز، یکی از بنیانگذاران این آژانس، خاطراتش از قرنطینه را اینطور نقل میکند: «در دوران قرنطینۀ اجباری، ما همه از خانه کار میکردیم اما بالافاصله بعد از اینکه قرنطینه برداشته شد، شریکم به دفتر کار برگشت. او دفتر کار خانگی ندارد و محل زندگیاش خیلی نزدیک به دفتر آژانس است. برای همین توافق کردیم که من در خانه بمانم و او به تنهایی به آنجا برود تا بتواند محل را ایمن نگه دارد.»
اما در نیویورک، که آسیب زیادی از ویروس دیده، مدیران شرکت خلاق «Hooligan» که خدمات پس از تولید (post-production) ارائه میدهد، تا ماه آگوست قصد بازگشایی ندارند. کین پلت، همکار تجاری این شرکت در اینباره میگوید: «ما نگران موج دوم احتمالی کووید هستیم و میخواهیم مطمئن شویم که فضای کارمان ایمن میماند. برای بیشتر آژانسها حفظ ایمنی فضای کارشان بزرگترین دغدغهشان است و توجه چندانی به زمان دقیق بازگشت به کار ندارند.
باز هم ییتس از «Clicky» در این باره میگوید: «برای ما ایمنی از هر چیزی مهمتر است. دفتر مرکزی ما گنجایش ۵۰ نفر را دارد اما ما محدودیت ۱۵ نفر در روز را در این دفتر اجرا کردهایم و به تمام اعضای تیمهای خود اجازۀ دورکاری تا سال ۲۰۲۱ را دادهایم. پیامهای مختلف حفظ فاصلۀ ایمنی را در تمام دفتر به اشکال مختلف نصب کردهایم. از اعضای تیم هم میخواهیم که با فاصله از هم و هر کدام پشت میز کاری مجزا بنشینند و فقط تعداد محدودی از افراد از یک سرویس بهداشتی مشترک استفاده کنند.
آژانس خلاق «We Are Royale» هم حفظ ایمنی را خیلی جدی گرفته است. هولمن در این مورد توضیح میدهد: «حتی پیش از شروع قرنطینه و دستور در خانه ماندن، با شروع کرونا ما ترتیبی دادیم تا تناوب و دقت تمیزکاریهایمان در دفتر بالا رود. این بعداً بیشتر هم شد. به علاوه، به حفظ فاصلۀ فیزیکی در محل کارمان اهمیت دادیم تا مطمئن شویم که وقتی به کار برمیگردیم، هر یک از افراد فضای ایمن خود را داشته باشد. و پوشیدن ماسک هم یکی از الزامات خواهد بود. البته همچنان به دنبال گزینههای بیشتری برای افزایش ایمنی هستیم، مثلاً ساخت تفکیککنندههایی که جلوی میز کارکنان آژانس قرار بگیرد.»
ویروس را خاموش کن، کاری از آژانس Hooligan برای رقابت تبلیغاتی «ماسک بپوشیم» نیویورک.
تمام آژانسهایی که با آنها صحبت کردیم دارند قدمهایی در همین راستا برمیدارند. حتی آن دسته از کاروکسبهایی که با دو گروه متفاوت از کارکنان سروکار دارند، مثل آژانس نوآوری برند «Wolves Not Sheep». ویلیامز در این مورد میگوید: «ما داریم تمرین میکنیم که فاصلۀ فیزیکی را حفظ کنیم و در میز کارهایمان مواد ضدعفونی نگه داریم. در هر سفر مشترکی که به خارج از دفتر کارمان داریم هم حتماً ماسک میپوشیم».
ملاقات حضوری و رو در رو با مشتریان، چه با ماسک چه بدون ماسک، دورنمایی دور از تصور است. تازه هنوز ابتدای ماجرا هستیم و همه خیلی محتاطانه رفتار میکنند.
ییتس میگوید: «تا حالا تعداد خیلی کمی از مشتریان ما خواستار جلسۀ حضوری بودهاند و به نظر میرسد که جلسات ویدیویی برای این موقعیت راهکار مناسبی بوده است. ما هم اگر اعضای تیممان خودشان با این قضیه راحت نباشند، مجبورشان نمیکنیم که با مشتریان ملاقات حضوری داشته باشند. اما در ماههای آینده باز هم در این موضوع را بررسی میکنیم».
کندرا ایش، از استودیوی تولیدات خلاق «And/Or» هم داستان مشابهی را در مورد جلسۀ حضوری نقل میکند: «در حال حاضر هیچ کس اصراری به برگزاری جلسات حضوری ندارد اما، خوشحال میشویم که بعد از بازگشتمان به محل کار، که طبق برنامهریزی قرار است از نیمۀ دوم ماه سپتامبر باشد، دوباره این مسئله را در نظر بگیریم. تا آن زمان با توجه به میزان موارد ابتلا و درگیری افراد با بیماری، که کشور و ایالتمان اعلام میکند میتوانیم شرایط را بهتر کنترل کنیم».
در مورد شرکت «Evolve»، پیا میگوید: «بعضی از مشتریان خارجی ما آمادۀ برگزاری جلسه هستند، مخصوصاً مشتریانمان در اسپانیا که در مرحلۀ بعدی کاهش قرنطینه قرار گرفتهاند. اما در بریتانیا، با اینکه در ایمیلهایی که از طفشان گرفتهایم میگویند: «ظرف چند هفتۀ آینده»؛ اما مشخص است که هنوز آمادگی وجود ندارد. فکر میکنم تغییراتی که از چهارم ژوئیه در مورد قرنطینه انجام شد تفاوت زیادی ایجاد کند. ما قبلاً موفق شدیم با یکی از مشتریان خاص خود در پارک قرار بگذاریم و اتفاقاً همه چیزی خیلی خوب پیش رفت.
البته معلوم است که ملاقات با مشتری، بسته به این است که اصلاً کاری در دست داشته باشیم. بنابراین، برای افرادی که کارشان خدمات پس از تولید است، خیلی مهم است که فیلمبرداریها دوباره شروع شود تا دوباره کاری برای انجام دادن داشته باشند.
این موضوع برای آژانسی مثل «هولیگان» که متخصص تولید محصولات تجاری، تلویزیونی، فیلم و دیجیتال است، دغدغۀ بزرگتری است. پلات دربارۀ این دغدغۀ «هولیگان» میگوید: تا امروز به شکل شگفتانگیزی سرمان شلوغ بوده اما، تولید کم یعنی کار پس از تولید کمتر بنابراین، در مقایسه با سالهای گذشته شاهد کسادی بازار پس از تولید هستیم.
به طور کلی، او انتظار دارد فشار فعلی که روی موشن گرافیک و انیمیشن است از ۶ تا ۱۸ ماه بعد به سمت تولید صحنهای برگردد. اما باز هم احتمالش خیلی کم است که شرایط مثل روال پیش از ماه مارس شود.
«من انتظار دارم که از راه دور، همکاریهای بیشتری در ارتباط با تیمهای خلاق انجام دهیم و فکر میکنم آژانسهای بیشتری فیلمبرداریهایشان را از راه دور سرپرستی کنند. با این اتفاق در زمان و پول صرفهجویی میشود و سطح ایمنی هم بالاتر میرود. من هم نگران این هستم که استاندارهای تولید ممکن است افت کند، همانطور که اخیراً شاهد بودیم چقدر فیلم با تلفن همراه تولید شد، اما واقعاً امیدوارم این شرایط گذرا باشد».
این مطلب از سایت creativebloq انتخاب و ترجمه شده است.
1399 © کلیه حقوق برای ایران ادز محفوظ است.