درباره رامیار مشایی

رامیار روی صندلی خود نشسته، به صندلی تکیه داده دست‌ها را مشت کرده و چانه‌اش را به دستانش تکیه داده و خیره به صفحه لپ‌تاپ است.

بر روی صفحه لپ‌تاپ جمله‌ای نوشته شده ” دیدن یا ندیدن، مساله این نیست، وسوسه این است.”

مردی میانسال و موقر از پشت او را صدا می‌کند:

مرد میانسال:

چه کردی؟، امروز سناریوش آماده می‌شه؟،

(به سمت لپ تاپ رامیار می‌رود)

اسلوگانشه این؟

رامیار صفحه لپ‌تاپ را می‌بندد، و در حالی که مرد از کار او متعجب شده؛

رامیار:

یادته روز مصاحبم بهت چی گفتم؟

مرد میانسال:

چی؟

رامیار:

گفتم مساله دیدنه، نه خوندن، یا شنیدن یا گفتن…

مرد میانسال: (با کمی ابروهای در هم رفته برای یادآوری)

آره آره، خیلیم اون موقع نفهمیدم چی میگی.

رامیار:

اگه الان بگم چی؟ منتظر دیدنش میشی یا می‌خوای بخونیش؟

مرد میانسال: (با لبخند و چهره گشوده پشت رامیار میزند)

آها … آها … باشه باشه، دیدن بهتره، گرفتم، باشه باشه کارتو بکن