کدام یک از احساسات سریع‌تر وایرال می‌شود؟

در توییتر و فیسبوک، کدام یک سریع تر انتشار می‌یابد: شادی، غم یا تنفر؟

اگر شما زمان زیادی را در فیس‌بوک، توییتر یا سایر رسانه‌های اجتماعی صرف می‌کنید، احتمالاً متوجه شده‌اید که احساسات – غرور، شادمانی، غم و ناراحتی، بی‌اعتمادی – چقدر سریع می‌توانند در تمامی جامعه آنلاین گسترش یابند.

محققان دانشگاه Beihang در چین اذعان دارند که آنچه جالب توجه است این است که یک احساس سریع‌تر از دیگر احساسات انتشار می‌یابد. این محققان، احساسات مختلف در فضای آنلاین را با پیگیری شکلک‌های (اموجی) موجود در میلیون‌ها پیام پست شده در Sina Weibo یک پلتفرم میکروبلاگ مانند توییتر، اندازه‌گیری کردند.

نتایج کار آن‌ها به این صورت است: احساس شادی سریع‌تر از غم یا تنفر انتشار می‌یابد، اما هیچ احساسی مانند خشم به سرعت انتشار نمی‌یابد. محققان دریافتند که کاربران به گزارشات مرتبط با مشکلات اجتماعی و مسائل دیپلماتیک به سرعت و با خشونت واکنش نشان می‌دهند، مانند واقعه سال ۲۰۱۰ که این‌طور تصور شد، افزودنی‌های غذایی آلوده می‌تواند منجر به بیماری‌های مغز و اعصاب شوند یا زمانی که اختلافات مرتبط با حمل و نقل‌های بین‌المللی، موجب طغیان خشم ناسیونالیستی چین علیه ژاپن گردید.

در بسیاری از موارد، این خشم‌های ناگهانی، زنجیره‌ای از واکنش‌های خشم ایجاد می‌کنند، به این صورت که کاربر A بر کاربران B و C تأثیر می‌گذارد و این به ظاهر موجب بزرگ شدن هر چه بیشتر دایره نفرت و خصومت می‌شود تا این که تمامی کاربران Sina weibo به آن دچار شوند.

براساس مطالعه محققان، کاربران، پیام‌های خشنونت‌آمیز را نه تنها برای ابراز کردن خشم خود، بلکه برای انتقال حس مشابه شدت خشم در میان سایر کاربران جامعه آنلاین یعنی Sina weibo نمایش می‌دهند. Sina weibo تنها مکانی است که چینی‌ها می‌توانند در آن محدودیت‌هایی که دولت در انواع رسانه‌های سنتی ایجاد می‌کند را بی‌اثر کنند.

جونا برگر، پرفسور بازاریابی در مدرسه کسب و کار وارتون در دانشگاه پنسیلوانیا، پس از انجام مطالعه‌ای در ایالات متحده به نتایج مشابه‌ای دست یافت. وی بیان داشت که خشم یک احساس با برانگیختگی بالا است که مردم را به فعالیت کردن و‌امی‌دارد. این احساس موجب برانگیختگی شما میگردد و باعث می‌شود بیشتر اطلاعات و احساسات خود را به دیگران انتقال دهید.

برگر به همراه همکار خود ۷۰۰۰ مقاله منتشر شده در نیویورک تایمز را در یک دوره سه ماهه مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند تا ببینند که کدام یک بیشترین به اشتراک‌گذاری را داشته است. آن ها بیان داشتند: احتمال این که محتوایی وایرال شود، کمتر به مثبت یا منفی بودن مقاله و بیشتر به این که چه احساسی پس از خواندن در فرد ایجاد می‌کند، بستگی دارد.

آن‌ها مشاهده کردند که غم (البته جای تعجب ندارد) یک احساس غیر‌فعال است. بر خلاف خشم، مردم تمایل دارند خاموش باشند و کناره‌گیری کنند، به همین دلیل است که احساس اندوه و حزن خیلی سریع یا خیلی زیاد در میان جوامع آنلاین گسترش نمی‌یابد.

در مطالعه برگر، تنها احساسی که از خشم پیشی گرفت، احساس شگفتی بود؛ احساس حیرت و هیجانی که از مواجهه شدن با یک زیبایی محسور کننده یا دانش مانند خبر کشفی مهم درباره مبارزه با سرطان ناشی می‌شود.

برگر می گوید: حس شگفتی موجب تپش سریع قلب می‌شود و سرعت جریان خون در بدن افزایش پیدا می‌کند. این امر موجب افزایش تمایل ما برای روابط احساسی می‌شود و ما را به اشتراک گذاری وا می دارد.