پپسی از تگ‌لاین گیج‌کننده‌ی تازه‌‌اش رونمایی کرد

پپسی از شعار جدیدش برای بازار ایالات متحده که سمت رام‌نشده‌ی مصرف‌کنندگانش را هدف قرار داده، رونمایی کرد.

پپسی برای بازار ایالات متحده تگ‌لاین تازه‌ای رو کرده که خب… کمی غیرعادی است. “این چیزیه که من دوست دارم” اولین تگ‌لاین دایمی پپسی در دو دهه‌ی گذشته است و برای تبلیغ تمام محصولات پپسی از پپسی معمولی گرفته تا بدون قند و رژیمی استفاده خواهد شد. در حقیقت، همین حالا هم در چند آگهی تلویزیونی مثل آنچه که پایین‌تر آمده، ظاهر شده است.

درحالی که به نظر می‌رسد پپسی درحال بازگشت به تگ‌لاینی دایمی برای خودش باشد، انتخاب این کلمات موجب گیچ شدن مخاطبانش شده است. “That’s What I Like” باعث می‌شود تا به چیزهای مختلفی فکر کنیم. این شعار به شکلی جدی ما را به یاد شعار مک‌دانلدز “I’m Lovin’ It” می‌اندازد. (درحقیقت این همان شعار است، کمی طولانی‌تر و با گیرایی کمتر). حتا با کمی گستاخی باید گفت کمی هم شبیه آگهی Coke است که مردی در آن به شکلی بد می‌گوید: “من فقط کوک دوست دارم.” حدس می‌زنیم که این شعار مشتریان پپسی را یاد دایره‌ی وسیع‌تری از چیزهایی خواهند انداخت که پپسی به ذهنش هم خطور نمی‌کند.

حتا آن آلبوم‌های دهه‌ی نودی دوست‌داشتنی و آب‌دوغ‌خیاری که اسمشان بود “Now That’s What I Call Music” هم در این فهرست قرار می‌گیرند که یقینا چیزی نبوده که این شرکت نوشیدنی به دنبالش رفته باشد.

این شعار در چند آگهی جدید آژانس‌های تبلیغاتی Alma و Goodby Silverstein & Partners به کار رفته که شامل افرادی می‌شود که در موقعیت‌های متفاوتی در جاهایی مانند فرودگاه، مهمانی باربیکیو و… قرار گرفته‌اند. در تمامی آگهی‌های انگلیسی‌زبان، مردان به جای زنان در نقش اصلی ظاهر شده‌اند که به نظر می‌رسد دلیل آن می‌بایست هدف‌گذاری‌ای حساب شده باشد، وگرنه اشتباه خیلی بزرگی به نظر می‌رسد.

همه‌ی کاراکترها به خاطر شیوه‌ی حرکت‌ کردن‌شان موجبات خنده‌ی حضار را فراهم می‌کنند تا وقتی که آن شخص جرعه‌ای پپسی می‌نوشد و سپس همه ناگهان حرکات او را تکرار می‌کنند. بعد شعار تازه روی تصویر ظاهر می‌شود تا به ما خاطرنشان کند که اشکالی ندارد مثل پپسی باشیم و در انظار عمومی برقصیم. مرسی ازت پپسی.

“کسانی که پپسی می‌نوشند، با رنگ پوستشان راحت‌اند، از زندگی‌شان بدون اینکه نیازی به عذرخواهی حس کنند و نگران حرف مردم باشند، لذت می‌برند.” این را قائم‌مقام پپسی، تاد کاپلان، گفته است. به گفته‌ی او کسانی که نوشیدن پپسی را دوست دارند، درضمن علاقمند هستند تا موسیقی‌های کارائوکه‌ی بیشتری اجرا کنند، پشت سر هم سریال‌های مورد علاقه‌شان را تماشا کنند و در سینما دست بزنند. این موضوع رقص در آگهی‌ها را توجیه می‌کند.

حتا یک اینفوگرافی در رابطه‌ی بخش رام‌نشده‌ی این مصرف‌کنندگان منتشر شده است،‌که صحت صحبت‌های کاپلان را تایید می‌کند:

به‌هرحال، به نظر می‌رسد که این حرکت فکر شده‌ای از سوی پپسی بوده، اما ما واقعا دوستش نداریم. بعید به نظر می‌رسد “این چیزیه که دوستش دارم” قدرت لازم را برای ماندگاری داشته باشد.

---

مترجم: کیان لیل‌آبادی

از سایت Creativebloq