آنچه می‌توانید و آنچه نمی‌توانید با عکس‌های اینستاگرام دیگران انجام دهید

برای کاربران اثرگذار و فعال تمام وقت، یک شبکه اینستاگرام  تحت مدیریت مدبرانه که پر از عکسهای حسادت برانگیز است، نه تنها داراییشان است؛ بلکه  صورتحسابهایشان را نیز با آن پرداخت می کنند. طبقه بالای جامعه تأثیرگذار پست های خود را از طریق”    لایک تو نو” بصورت پول در می آورد. آن،  یک سرویس تلفن همراه متعلق به پلت فرم  ریوورداستایل، است و زمانی که حامیان از طریق لینک های وابسته، خرید کنند کسب درآمد را آسان می سازد.

این آخر هفته، به11،000 جمعیت قدرتمند و تأثیرگذار ریوورداستایل هشدار داده شد تا بفهمند که وبسایت پاپ شوگر نه تنها بسیاری از عکسهای آنها را بدون مجوز به نمایش گذاشته  بلکه همچنین جایگزین لایک تو نو شده است. لینکهای آن با  شاپ استایل اختصاصی خود به لینکهای دیگر میپیوندد.. پاپ شوگر توضیح داد پست ها یک اشتباه بودند، نتیجه یک آزمایش بودند که تصادفاً به صورت روی سایت رفتند اما معلوم نیست که ریوورد استایل اتهامات را مطرح خواهد کرد یا نه. (گرچه ریوورداستایل تمایلی به اشتراک درآمدهای کاربران اثرگذار از طریق لایکتونو ندارد. یک سخنگو تایید کرد کاربران بیش از 300 میلیون دلار محصول در سال 2017 خریداری کردهاند.)

در حالی که ماجرای پاپ شوگر یک مثال فوق العاده از آنچه نمی توانید انجام دهید میباشد –  شما نمی‌توانید عکس های شخص دیگری را بدون اجازه آنها بگیرید و از آنها منفعت کسب کنید – مسئله مهمی مطرح میشود: سهولت اشتراکگذاری در رسانههای اجتماعی،  همراه با عدم آگاهی در مورد نقض کپی رایت به این معنی است که آثار مردم اغلب بدون اجازه آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این امکان وجود دارد که حقوق کسی پایمال شود.

*****

این امکان وجود دارد که شما حقوق انحصاری دیگری را در اینستاگرام ناخواسته پایمال کنید.

*****

برای کمک به تعریف وضعیت مبهم و ریشهیابی آنچه که می توانید و یا نمی توانید انجام دهید، ما به طور خلاصه به سراغ رایان گارسیا، استاد دانشکده حقوق دانشگاه تگزاس و همکاران مجله “قانون رسانههای اجتماعی”، رفتیم. در اینجا، یک راهنمای دستی و مناسب برای قانونی عمل کردن ارائه شده است.

عکسهایی که تحت عنوان “عمومی” و “خصوصی” نامگذاری میشوند در حوزه عمومی قرار نمیگیرند.

“هنگامی که افراد دیگر محتوای مرا که با عنوان” عمومی “برچسب خوردهاند می بینند، ممکن است با محتوای حوزه عمومی اشتباه بگیرند یا فکر کنند، اوه، علامت” عمومی ” است، پس هر کسی میتواند هر کاری با آن بکند. اما این واقعاً به آن معنی نیست. این برچسب فقط یک راه دسترسی است که توسط نویسنده پذیرفته شده است – در این مورد “عمومی” به این معنی است که هر کسی در پلت فرم میتواند محتوا را  مشاهده و  از آن استفاده کند. این به معنای نقض تمام حقوق دیگر برای آن عکس نیست. “

برای به اشتراک گذاشتن عکس اینستاگرام اشخاص دیگر، باید از آنان اجازه بگیرید.

“بدون [اجازه]، شما کپی رایت اشخاص دیگر را نقض میکنید. تعداد دفعات کمی وجود دارد که ممکن است این نقض حقوق وجود نداشته باشد – این بستگی به خود عکس و منشأ آن دارد – اما بیشتر عکسهایی که در اینستاگرام و سایر سرویسها میبینید که از پست خصوصی افراد گرفته شده اند به آن افراد متعلق هستند.

“عکسهایی که از ابتدا تحت پوشش کپی رایت قرارگرفتهاند – انقلاب رسانههای اجتماعی آن را تغییر نداده است. برای برخی افراد نقض کپی رایت دیگران بسیار ساده تر است. “

شما فقط می توانید به شرطی عکسهای اینستاگرام را بدون مجوز به اشتراک بگذارید که اینستاگرام به آن اجازه دهد.

“به عنوان مثال، در حال حاضر،  بعضی از تصاویر میتوانند یا در فیس بوک یا با افراد از طریق پیام مستقیم 

یا پیامرسان به اشتراک گذاشته شوند. اگر اینستاگرام عملکردی شبیه به بازتوییت توییتر ایجاد کند، آن هم مجاز خواهد بود. اما چیزی که فراتر از قوانین داخلی اینستاگرام ساخته شده  باشد حقوق نویسنده آن عکس را نقض می کند که شامل گرفتن عکس و ارسال آن، ذخیره عکس در رایانه یا دستگاه و ارسال آن به جای دیگر، یا حتی استفاده از یک اپلیکیشن شخص ثالث برای خودکار کردن این مراحل و ارسال مجدد عکس فرد دیگر است- حتی اگر عکاس اصلی را تأیید کنید یا درآمدی از ارسال مجدد محتوا به دست نیاورید. من افراد زیادی را می بینم که معتقدند اگر یکی از این دو شرایط را به کار ببرند رفتار آنها درست است،. متأسفانه کار کپی رایت اینگونه نیست. “

در پایان روز، شما نسبت به عکسهایی که پست می کنید، حق دارید.

“اگر من عکسی را به اینستاگرام ارسال کنم، هنوز مالک آن عکسم. من مجوز استفاده از عکس را برای اینستاگرام جهت استفاده در پلت فرمشان دادهام و مجوز دیگری برای کاربران دیگر جهت دیدن عکس دادهام، اما هنوز هم نحوه استفاده از آن را در خارج از پلت فرم کنترل میکنم .”

همیشه از یک قاعده ساده پیروی کنید.

“تنها محتوایی را ارسال کنید که حق ارسال آن را دارید، یعنی یا خودتان آن را ایجاد کرده اید، و یا اگر محتوایی متعلق به شخص دیگری است، مجوز ارسال آن را از خالق اصلی گرفته اید.”