گفت‌وگوی ایران‌ادز با علی گل‌احمر طراح خلاق پیرامون تقویم ۹۶ آژانس داروگ
ردپای زمان
چند سالی است که شرکت تبلیغاتی داروگ تقویمی مخصوص به خود را طراحی می‌کند.
در تقویم سال ۹۶ این شرکت شاهد طرح‌های خلاقی هستیم که حال و هوای این طرح ها ردپایی از گذشته دارد. هر بیننده ای که خاطراتی از آن سال‌ها دارد با مشاهده آنها گذری به آن زمان‌ها می‌زند.
علی گل‌احمر، طراح جوان شرکت داروگ با توانایی خود در خلق این آثار هم علاقه خود را به فرهنگ آن دوران نشان داده است و هم گذشته‌ای را که شاید بهترین دوران برای خیلی از افراد باشد، یادآوری می‌کند.
ایران‌ادز برای چگونگی خلق این طرح‌ها به گفت‌وگو با علی گل احمر نشسته که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید:
سنت داروگ
علی گل‌احمر، طراح شرکت تبلیغاتی داروگ در مورد بریف کار گفت:
سال‌هاست سنت تقويم داروگ در این شرکت پا برجاست و هميشه ابتدای نيمه دوم سال برای این تقویم برنامه‌ریزی و چاره انديشي میشود. باید بگویم برای تقویم امسال داروگ بريف مشخص و مكتوبی وجود نداشت، ولي اكثر كاركنان این شرکت هرساله از اين سفارش مطلع و برآن مسلط هستند، در واقع باید گفت برای اجرای این تقویم نيازی به بريف نيست.
اوج شكوفایی فرهنگی
این طراح جوان درباره روند رسیدن به این سبک طراحی در تقویم داروگ گفت:
اگر بخواهم خيلي عميق به این موضوع بپردازم، بايد بگویم احساس تعلق زیادی به معماری، موسيقی، دكوراسيون، نحوه پوشش و به صورت كلي فرهنگ در دهه ٦٠-٧٠ ميلادی ( ٤٠-٥٠ شمسی) دارم که باعث شده زندگي و سليقه‌ی من به سمت و سوی آن دوره از زمان سوق داده شود.
به نظر من آن زمان اوج شكوفایی فرهنگی بوده که تا حد زيادی در جهان و به نسبت كمتری در ايران شاهد آن بودیم. كاش زمان همان جا متوقف می‌شد.
من عاشق رنگ‌های مرسوم آن دوره هستم. خاكستری‌ها و رنگ‌هایی كه در طول زمان رنگ باخته‌اند. در نهايت هر كاری می‌كنم، چه چيدمان منزل شخصی‌ام باشد، چه ديزاين پوستر يا حتی انتخاب يك كفش برای خريد، ناخودآگاه يك نشاني از آن دوره را همراه خود دارد.
البته كه رجعت به گذشته و ارزش‌گذاری درباره دوره‌های زماني به خصوص دهه ٦٠ و ٧٠ يك موج جهانی است و من هم بخشی از آن هستم.
جايي می‌خواندم كه انسان پشت به آينده و رو به گذشته به سوی آينده در حركت است.
و چقدر اين جمله درست و ترسناك است.
خاطرات تلخ و شيرين
گل احمر در ادامه گفت:
صادقانه بگويم، من هميشه حسرت گذشته‌ها را می‌خورم. اينكه می‌بینم معماری تهران روز به روز بیشكل‌تر و بی‌هويت‌تر میشود، اينكه بناهای قدیمی سرشار از روح و احساس بودند و شهرسازی غير اصولی روح و فرهنگ شهر را نابود كرده، اينكه پيادهروها باريك‌تر و خيابان‌ها پهن‌تر شده‌اند، در‌حالی‌که روزگاری پيادهروها محل وقت گذراندن مردم بوده است.
مردم آن زمان در شهر واقعا زندگی می‌كردند، اما امروز من در شهر چيزی به اسم زندگی نمی‌بينم، زندگی‌ها فقط در خانه‌ها در جریان است.
در مورد موسیقی نیز باید بگویم که موسیقی ما به خصوص موسیقی پاپ در دهه ٤٠-٥٠ در اوج شكوفايي بوده و تمام خاطرات تلخ و شيرين ما با موسیقی آن دوران هم آميخته است. مقايسه كنيد با موسيقي به شدت افت كرده اين روزها
اين دغدغه ها عميقا و همواره همراه من است، روزی نيست كه به آنها فكر نكنم و شايد با اين شيوه ديزاين به نحوی دارم آتش ضمير ناخودآگاه خودم را آبپاشی می‌كنم و به خودم دلداری می‌دهم .
در نهایت برای رسیدن به سبک طراحی تقویم داروگ باید بگویم اين‌ها همه تجربياتي بودند كه در طول سال‌ها فعالیت در این زمینه به آنها رسيدم، بعضی از آنها كشفيات شخصی و بعضی‌ها كاملا اتفاقی است، ولی در كل همه آنها ریشه در علاقه‌های شخصی من دارد.
عكاسي جز جدا ناپدير سبك كاري من است، معمولا عكسهایی که در طرح‌هایم استفاده می‌کنم را خودم عکاسی کرده و آنها را ویرایش می‌کنم. عاشق عكاسی از پرتره آدم‌ها هستم و علاقه زیادی به دخل و تصرف در عكس ها دارم.
خيلي از عكسهایی كه در طراحی‌های این تقویم استفاده کردم از آرشيو شخصی عكس‌های خودم بوده و در اين مجموعه از برخی عكس‌های معروف تاريخ عكاسی نیز عمدا استفاده كرده‌ام.
روح داروگ
او درباره تکنیک‌های به کار رفته در طراحی تقویم داروگ توضیح داد:
اينكه آژانس تبلیغاتی داروگ اين بي‌پروایی را در انتخاب چنین اثری داشته، براي من مسئله مهم و ارزشمندی ست
آزادی عملي از طرف مديريت فرهيخته مجموعه داروگ «علی رشيدی» عزيزم به من داده شد، قابل احترام و ستودنی ست
روح داروگ اينجاست كه در اين اثر حضور پيدا مي كند.
در پایان
این طراح خلاق یکی از مزیت‌های طراحی تقویم داروگ را نشان دادن زمان و گذری برگذشته و تداعی آن دوران را برای بینده دانست.
گزارشی از : الهه عسگری