آگهی Infomercial یا آگهی اطلاع رسان از ترکیب دو کلمه Info و Commercial به وجود آمده است. این واژه در دهه ۱۹۸۰ رایج شده و جزو شاخه‌های امتحان پس‌داده تبلیغات به حساب می‌آید. در این گونه، آگهی دهندگان با خرید زمانی از یک شبکه تلویزیونی (مثلا نیم ساعت) فرصت آن را پیدا می‌کنند تا محصول خود را تا حد امکان بفروشند. این بخش‌های زمانی معمولا در پاسی از شب یا صبح‌ها زود ارایه می‌شوند. (در ایران باکس‌های این چنینی زمان‌های متنوع‌تری را شامل می‌شوند. از ساعات کم تماشاگر تا زمان‌های قبل و بعد برنامه‌های پرطرفدار.)
آگهی‌های این چنینی حتا می‌توانند در دل برخی برنامه‌ها نیز ظاهر شوند و بخشی از آن را به خود اختصاص دهند. مثلا برنامه‌های صبحگاهی می‌توانند خانم‌های خانه‌دار را هدف بگیرند و طوری وانمود کنند که فلان محصول توسط مجریان برنامه کشف شدهاند. این آگهی‌ها طی یک پژوهش اختصاصی و حرفهای ثابت می‌کنند که محصولشان بهترین است، محصولات دیگر به خوبی آن نیستند و حتا از بازیگران/مجریانی نیز برای اثبات حرفهای خود بهره می‌گیرند. حتا نحوه کار با محصول را به طور مستقل و یا در کنار چیزهای دیگر (مثل رب گوجه در پخت غذا) به صراحت نشان می‌دهند. گاهی اوقات از صدای تماشاچیان واقعی و غیرواقعی برای ابراز شگفتی از نحوه کار محصول نیز استفاده می‌شود.
اینفومرشال‌ها معمولا به شکل تاک شو (برنامه گفت‌وگو محور یا علمی) نمایش داده می‌شوند و محصول در خلال اجرای آن به فروش می‌رسد. یک پزشک، دانشمند، آشپز، کارشناس یا شاغلانی از این قبیل با جملات کوتاهی که سریع از دهان پرتاب می‌شود به معرفی محصول و کاربردهای آن می‌پردازند و آنقدر حرفهای این کار را انجام می‌دهند که ایجاد تمایز بین آن‌ها و شاغلان واقعی فقط یک چیز است. دسته‌ی اول خیلی جلوی دوربین می‌روند. دسته دوم خیلی کم این کار را می‌کنند.
این روزها نه تنها برنامه‌هایی روتین به این امر اختصاص یافته که حتا شبکه‌هایی ایجاد شدهاند که فقط آگهی‌هایی از این دست را پخش می‌کنند.
علاوه بر محصولات خوراکی که از مشتریان اصلی این برنامه‌ها به شمار می‌آیند، محصولات بهداشتی و آرایشی، بدن‌سازی، لوازم آشپزخانه (خصوصا چاقوها و رنده‌ها) و محصولاتی با عنوان as seen on TV شناخته می‌شوند، بیشترین حضور را در این باکس‌های تبلیغاتی دارند.
محصولات as seen on TV محصولاتی با کاربردی نوآورانه هستند که معمولا فقط از طریق فروش تلویزیونی به مشتریان عرضه می‌شوند و در فروشگاه‌های حقیقی به سختی می‌توان اثری از آن‌ها یافت. این محصولات با ظاهر نوآورانه و نمایش سهولت استفاده مخاطبان هدف را اغنا می‌کنند تا محصول را از طریق شماره تلفن درج شده روی تصویر خریداری کنند.
اما آگهی‌های اطلاع‌رسان فقط به شکل‌های ساده‌ای که گفته شد قابل اجرا نیستند. در حقیقت باید کمی بیشتر به این برنامه‌ها احترام گذاشت و با کمی خلاقیت ساختارهای جذابی برای فروش بهتر ابداع کرد.
برای مثال یکی از برنامه‌های مشهوری که رویکردش بازسازی خانه‌های مردم است، برای خرید لوازم جدید خانه از محصولاتی که در اینفومرشال‌ها تبلیغ می‌شوند استفاده می‌کند تا اعتماد خریداران را جلب کنند.